เชิญเลือกที่นั่งได้ตามสบายเลยครับ ..โรงหนังของผมยินดีต้อนรับ

-----------------------------------

เมนูอาหารที่จะนำมาเสริฟต์ในช่วงฉายหนังประจำโรงผม

1.ขนมปัง (ยามเช้า) ชิ้นละ 10 $



-----------------------------------

2.เครื่องดื่ม (ฟรี)

ระหว่างนี้นั้น จขกท. ขอตัวงีบไปหลับนอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มฉายต่อ

ราตรีสวัสดิ์ทุกคน..........

ภาพตัดมาที่รถคันหนึ่งกำลังเเล่นอยู่

สเปนเซอร์.... "เฮ้ ...ชั้นว่าเธอขับรถวนบ้ามาเเถวนี้ห้ารอบเเล้วนะ"

ซี ... "ช้ายๆๆๆ เอมมี่ ชั้นว่าสละให้ไอสเปนเซอร์ขับดีกว่า ยาหยีขับวนมาห้ารอบได้เเล้วมั้งชั้นเห็นว่า"


เอมมี่ ... "นี่ชั้นก็ขับตามทางของชั้นนะยะ...จะบ้าเหรอ"

"ไม่รู้เเหละ ยังไงชั้นจะขับ อดีดสก๊อยเกิน(ล์) ซะอย่าง เชื่อมั่นในฝีใอชั้นเถอะย่ะ"

เอมมี่ยืนยันหนักเเน่นคิดจะขับต่อไป พี่ซีมียื่นเเผนที่เมืองมาให้ เเต่น้องเอมมี่บอกว่าไม่ต้อง ของเเค่นี้จิ๊บๆมากสำหรับเจ้าหล่อน

เเต่จนเเล้วจยรอด

น้องเอมมี่ก็ขับวกวนมาที่เดิมอยู่เรื่อย

"อืมม...นี่มันเป็นเมือง SILENT HILL กันรึไงฟร่ะเนี่ย...ขับกี่ทีวกวนมาที่เดิมอยู่อย่างนั้น"

เอมมี่มีประสาทเสีย

สเปนเซอร์นั่งเเอบขำในใจ เเอบงงว่าทำไมเจ้าหล่อนถึงไม่ใช้เเผนที่ตั้งเเต่ทีเเรก

เอมมี่เลยหันไปเรียกหวานใจพี่ซีหลังรถ.


เอมมี่.. "นี่ เเก...ชั้นขอเเผนที่หน่อย"

พี่ซีกำลังหลับสบาย

ก็ต้องตื่นขึ้นมาหาเเผนที่

เเต่ดูทีว่าเเผนที่มันใหฐ่เสียเหลือเกิน...เกินกว่าจะเป็นเเผนที่ของเมืองเล็กๆธรรมดาๆ

โหย...ผมว่านี่มันใหญ่กว่าเผนที่ภูมิประเทศอีกนะ

ยังไม่หมดอีก...พี่ซีเริ่มงง สรุปนี่มันเเผนที่โลก หรือเเผนที่จักรวาลกันเเน่

เเผนที่ขนาดยักษ์ บดบังทัศนะวิสัยในรถ..

นี่คงเป็นข้อคิดที่ดี ว่าทำไมนี้รถยนต์ในปัจจุบันจึงนิยมใช้ระบบ GPS.

ทุกคนจมกองเเผนที่ เหลือเเค่พี่ซีโผล่หน้ามาทักเพียงคนเดียว

เเผนที่ที่ใหญ่ที่สุดในโลกจริงๆ

เเต่พี่ซีก็ไม่ยอมเเพ้ง่ายๆ เปิดมันออกมาจนหมด...
เเล้วก็พบข้อความสีเลือด

.
.
.
.
.

เอามาดูอีกที

.....................

"เฮ้...ซี ชั้นขอเเผนที่ทำไมไม่เอามาให้ทียะ!!!"
เอมมี่หันหลังไปสถบอย่างรีบร้อน ไม่พอใจ

พี่ซีเบลอๆ เพราะเพิ่งตื่นนอน

"เน่...ชั้นว่าให้ชชั้นเป็นคนขับเถอะเเก... ขืนเเกขับไปอีก พรุ่งนี้ก็ไม่ถึงบ้านหรอก"

เเละเเล้วทั้งสองคน ก็สลับตำเเหน่งกันขับรถ

ตัดมาที่ โรงเรียนอนุบาลบูม คุณครูใหญ่หัวหน้าเเก๊งค์ ลงทุนเข้ามาสอนให้เด็กนักเรียนในห้อง? เเทน


ซึ่ง จอนนี่ กับ เเม๊คกี้ เดินเข้ามาเห็นพอดี

เเม๊คกี๊ไม่สนใจอีตาครูใหญ่นั่น เเต่สนใจเเฟ้มเอกสารบางอย่างซึ่งกางอยู่บนโต๊ะ

มันเป็นหน้ารวมข่าวเกี่ยวกับการลักพาตัวเด็กในเมืองไปฆาตกรรม

เเละมีอยู่หน้าหนึ่ง ซึ่งมันสามารถต่อจากคอลัมล์ข่าวของที่จอนนี่เก็บมาได้พอดีเป๊ะๆ

"HEYYYYY...ฟังชั้นสอนอยู่รึเปล่าพวกเเก...ใครไม่ฟังเดี๋ยวหวดก้นสามที!!!"

คุณครูใหญ่หัวหน้าเเก๊งค์หันมาหาเด็กๆในห้อง ซึ่งไม่มีใครนอกจาก...

พวกเด็กๆสองคนนี้



จอนนี่บอกว่า เขาคุ้นๆกับภาพข่าวเหล่านี้ เเต่นึกไม่ออกว่ามันมีที่มาที่ไปยังไง

สุดท้าย...



เมือ่ไม่ได้ความอะไร พวกเขาก็เดินจากไป...โดยไม่สนคุณครูคนไม่เต็มบาตรอีกต่อไป

ตัดมายังกลุ่ม 3 เด็กเเสบ


------------------

เอมมี่ .... "~ไหนบอกว่าเปลี่ยนคนขับเเล้วไม่ทำให้หลงไง"

พวกเขาหลงทาง ขับวนไปมาตั้งเเต่เช้าจรดค่ำ...พี่ซีทนไม่ไหว เดินลงออกมาจากรถ

ซี... "นี่ก็ดึกมากเเล้ว ชั้นว่าลงไปหาที่พักกันก่อนเถอะ"


เอมมี่ ... "ชั้นล่ะเซ็งกับกลุ่มพวกนายจริงๆ"

ทุกคนเดินลงมาจากรถออกเดินไปตามเมือง ที่เเทบไม่ต่างอะไรจากเมืองร้างที่เเทบเงียบสนิท ไร้ชีวิตผู้คน

------

เอมมี่เดินพลางบ่นไป...เหตุฉไน สาวงามสุดซ่าส์อย่างตน ถึงต้องมาตกชะตากรรมลำบากเเบบนี้

เเละนี่คือหนทาง ที่พวกเขาทั้งสามกำลังเดินเข้าไป

เเละเเล้ว พวกเขาทั้งสมคนก็เดินมาเจอบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งดูน่าสนใจอยู่ไม่น้อย

บ้านปลอดภาษี เเต่เเถมหนี้สิน..



สองหนุ่มหนึ่งสาวของเราขอทำการเสียมารยาท บุกเข้าไปดื้อๆ ...อย่างหน้าด้านๆ

(ปล.อียัยเอมมี่มันถีบประตูเข้าไปเฉย)

...

เข้าไปอยู่เรียบร้อย เริ่มมีรอยเลือดเเดงไหลย้อยลงมาจากบานประตู

สภาพภายนอกบ้าน เริ่มมีเเปลเปลี่ยนเเปรงสภาพออกไป

บานหน้าต่างเเตกกระจาย

..รอบตัวบ้าน กำเเพงเริ่มเเตกสลาย เเปรสภาพ..

มีต้นละมุดผุดขึ้นมาบนพื้นทราย

ส่วนของหน้าบ้านพังสลายออกไป กลายเป็นบ้านหลังใหม่ ... ซึ่งถ้าหากใครติดตามซีรีย์ชุดนิ้วเขมือบมาหลายช่วงตอนก่อน คงจะคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างมาก

เเละนี่คือสภาพบ้านผีสิง... ณ บัดนาว

สามหนุ่มสาว เข้าไปผจญภัยในบ้าน ทำอย่างกับว่าเป็นบ้านของตัวเอง

พี่ซีขอขึ้นไปนอนพักก่อนข้างบน ปล่อยให้สองคนผจญภัยในบ้านหลังนี้ต่อไป

พี่ซีขึ้นไปนอนหลับอยู่ดีๆ ก็มีสะดุ้งตื่นขึ้นมา

เหมือนกับมีใครบางคนเรียกชื่อตนเอง.. ซีลุกขึ้นนั่ง หันมองซ้ายขวา

เขาเลือกเดินออกไปดูนอกห้องอย่างช้าๆ

เขาเดินออกจากนอกห้องไป

ก๊พบกับผู้คคนเเปลกหน้ามากมาย มายืนออกันอยู่บนทางเดินห้าห้องที่ตนนอน

พอหันกลับไปทางด้านหลัง...ก็ปรากฎว่ามีกำเเพงปริศนาโผล่มากั้นไว้

หันมาอีกที...

หญิงเเก่ร่างใหญ่ ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์มาทางซี

"มานี่เลยไอลูกตัวดี..."

"เจียกกก เเม่กูร์เองนี่นา"

เเม่ซี เดินเข้ามาดึงหูลูกชายตัวเองอย่างเเรง

เเม่...."เเม่บอเเกกี่ครั้งเเล้ว ว่าให้หัดทำความสะอาดหูตัวเองซะบ้าง ปล่อยไว้อย่างนี้หูตันตาย เเม่เรียกก็ไม่ได้ยินกันพอดี ...มาอย่ากระนั้นเลย เเม่จะเเคะให้เเกเอง"

ซี.... "เจี๊ยกกกกกก.....ผมไม่ชอบเเคะมัน"

เเม่.."เอาหูมาให้เเม่ซะดีๆ เเม่จะเเคะให้เเกเอง รับลองสะอาดหมดจดเเน่!!!!"

ซี.."เเอร๊ยยยยย ไม่อาวววววว เเม่ ขี้หูผมกว่าจะล้นทะลักได้ อุตสาต์สั่งสมมาเป็นชาตินะ'

เเม่.."อีลูกซกมก...เเม่ไม่ปลื้ม จบ!! เอาหูเเกมาดีๆ"


ซี.."เจี๊ยกกกกกกก....ผมโตเเล้วนะ ไม่ต้องหรอก"

เเม่ซีเนรมิตรร่างเป็น เฮียเฟรดดี้ ในพริบตา


เฟรดดี้..."ถ้าเเกไม่ให้เเม่เเกเขี่ยหูให้ก็ได้ ..มา ชั้นเขี่ยให้เเกเอง!!!!"

ซี ...."เเว๊กกกกกก หนักกว่าเเม่กูร์อีก"

เฟรดดี้ทำการเเคะขี้หูให้ซี....


ซีซี๊ดดดดด ได้ใจ

"จ๊ากกกกกกกกกกกกก.........ทะลุถึงสมองเเล้วเฟ้ยยยย@@##@!@##@!!!!@@@"


"ต้องทำความสะอาดให้ถึงซอกหู"

บิดๆๆๆ

ฉึก!!!.....ทะลุเข้าไปเเทบถึงสมอง



ซีร้องจ๊ากกกกกกกกก...ซี๊ดไปทั่วร่างกับการทำความสะอาดหูคราวนี้

เฟรดดี้เเคะขี้หูให้ สะอาดหมดจดละทุข้างเลย..

"โอ๊ววววววววววววว....เเจ๊กกกกกกกกกกก...เเกเเคะหูชั้นทะลุข้างเลเวเนี่ย อีบ้า!!!!!!"

"กร๊ากๆๆๆ...ต้องทำความสะอาดให้ถึงซอกหู ...มาให้เฟรดดี้จัดการให้ต่อ เเกนั่งนิ่งๆต่อไปเถอะ!!"

"ฮืออออออ....หูกูหนวกเลยมั้ยฟร่ะเนี่ย!!!"

"หูเเกไม่หนวกหรอกซี....เเต่เเกจะซี้เพระฝีมือชั้นในอีกไม่ช้า... มาเป็นเด็กในสังกัตข้าเเต่โดยดี"

เฟรดดี้ยิ้มยันอย่างเลือดเย็น

ตัดหูซี ถวายเจ้า...ซะดีกว่า


ซึ..."โอ้วว อีเวร เเกจะให้ชั้นทั้งหูหนวกหูขาดเลยเรอะ!!"

ฉึบ...เฉือนเลย

"กร๊ากกกกๆๆๆๆๆ หู หู หู... กร๊ากๆๆๆๆๆ หู หู หู ..."

เดี๋ยวค่อยมาต่อนะครับ

เฟรดดี้จับคอเสื้อซี ..เตรียมลากไปทำมิดีมิร้าย

จับเหวี่ยงไป....สุดเเรงเกิด

ผั๊ววววววววววว.....


ทะลุกำเเพงเลย

ซีกลิ้งๆเกลือกๆ ลงบันไดไป

จนตกมานอนเเป๊ก อยู่ข้างล่าง เเทบหมดสภาพ

เขาตกกระเด็นมาอยู่ที่ไหนซักเเห่งหนึ่ง....มีสภาพคล้ายๆโรงงานอะไรเทือกนี้

ซี ฟื้นขึ้นมา....คลานตื๊บๆอย่างกับคนไม่มีเเรง

เฟรดดี้ไม่มีลืมโผล่มาเดินดูเหตุการณ์....


เเล้วมันก็จากไป 5555+

เฟรดดี้เล่นเกมส์หยิกเเกมหยอกหลังนายซีเล็กน้อย

เเน่นอนว่านายซี ไม่มีรู้ตัว


(ปล.ฉากนี้ถ้าเป็นคลิปฮามาก)

เฟรดดี้ทำท่าวิ่งตามหลัง

นายซีไม่มีรู้สึก ยังเดินผจญภัยต่อไป 555+


(อิเฟรดดี้กวนTeenมาก)

"โอ๊ะ....ทำไมเรารู้สึกเหมือนมีใครมาทำท่านินทาตามหลังฟร่ะ!!!???"

ซีเริ่มรู้สึกมีสะกิตใจเล็กน้อย

เฟรดดี้โผล่มาทำท่าล้อเลียนอีกครั้งอย่างเงียบๆ

มีทำท่าล้อเลียนเต้นรำหมุนไปมา

ซีเริ่มเครียดดดดดดด....ไม่รู้ตนเองมาอยู่ที่ไหน

"ครายยยยยก็ได้.~~~~~~~~~~~~ พากรูกลับไปที!!!@@@!!!~ ท่านเทพมังกรจ๋า~~~ มาอวยชัยให้ฆ่าน้อยปลอดภัยด้วยยยยยยยยยยยย"

"หึหึหึ ท่านเทพมังกรมีเหรอจะช่วยเจ้าได้...ต้องเทพเฟรดดี้ซิ ช่วยได้ทุกประการ"

เฟรดดี้มีถือโชว์หูของนายซี ล้อยั่วมาจากด้านบน

"~หูคราย~~~~ กรุณามารับด่วน เหอๆๆๆ ถ้ามาช้า ข้าจับถวายเจ้านะเออ"

เฟรดดี้โยนมันลงมา อย่างเป็นขอเล่น

ซี กลิ้งเกือกพุ่งกระโดดมารับได้พอดี

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ..ข้าได้หูมาเเล้ว เเจ๊กกกกกกกกก"

ซีดีใจเนื้อตัวสั่น ทีได้หูคืน

เเต่หูของพี่เเกดันเเปลสภาพเป็นเอเลี่ยนนนนนน!!!

ซีร้องจ๊ากกก ถึงความเจ็บปวด

หูของเขา กลายเป็นอะไรไปเเล้วก็ไม่รู้


ซีร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน ....เมื่อครู่หูหนวก มาคราวนี้ หูได้เเตกกันไปข้าง

ตึ่งงงงงงง ตึ่งงงงงงง ตึ่งงงงงงงงงงง ตึ่งงงงงงงงงง



เสียงหยดน้ำไหลออกมา....เเทบทำให้หูซีเเตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ตึ่งงงงงงง ตึ่งงงงงงง ตึ่งงงงงงงงงงง ตึ่งงงงงงงงงง...


ซีปวดหูเข้าขั้นรุนเเรง...ทนไม่ไหวดิ้นไปดิ้นมา

ซีคลานอย่างทุรนทุรายมาปิดไว้ทัน


ซี... "พับผ่าดิชีวิตกรู-__-'"

"ฮึฮึฮึ...ถ้าหยุดอยู่เเค่นั้น คงไม่ใช่ฉัน เฟรดดี้ ครูเกอร์ ...ยังมีลูกเล่นให้เเกเซอร์ไพตซ์ต่อ..ตามระเบียบเหอๆๆๆ "

เฟรดดี้ยืนชมทอดสายตาลงมาอย่างท้าทาย

พร้อมกับมีโชว์เล็บต่ออย่างสวยงาม...ซึ่งสรรค์สร้างมาเอง ไม่ต้องพึ่งร้าน"By สุริวิภา"

"จุ๊ๆๆๆ...เงียบเข้าไว้ทุกคน ....เรื่องสนุกยังไม่จบลงเท่านี้ หมอนี่ตายไม่ดีเเน่ ...เตรียมตัวดูไว้ให้ดี เเล้วท่านจะมีหนาว เหอๆๆๆๆ.."

เฟรดดี้โยนอะไรบางอย่างลงมา ....

มันคือเข็ม!

ซีใช้ความสามารถเป็นนักลักบี้เก่ามืออาชีพ ถีบตัวเองออกไปรับ

"~เป็นไง...เเม่นซะอย่าง ของเเค่นี้ไม่มีพลาด"

ซีรับได้อย่างน่ามหัศจรรย์ (เพราะว่าบทมันสั่งมา *-*)

"เเค่เข็มนึง ถือว่าเรือ่งหมูๆ...เเต่ถ้าเจอเป็นซองเเบบนี้ล่ะ..จะว่าไง"

"เตรียมตัวรับให้ดีนะ...เพื่อนเอ๋ยยยยยยย"

---ปล.คอยติดตามตอนต่อไปครับ---

"เเกเตรียมตัวรับไว้ให้ดีล่ะ..........."

เฟี้ยวววววววววววววววววววววววว เสียงเข็มลอยกลางอากาศ

ซีเตรีมอุดหู.....

เปล่งงงงงงง เเปล้งงงงงงงง ปล็องงงงงงงงงงงง ปุ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


(ปล.เสียงเข็มกระทบเหล็ก จินตนาการเอาเอง)

ซีทนปิดหู รอจนเสียงมันเงียบไป

"โอ้วววววววววว กูร์รอดดดดดดดเเล้ว"

"เเหะๆๆๆๆ ...ในที่สุดก็รอดจนได้ เหอๆๆๆ ...."

พรวดดดดดดดดดดด


พอหันกลับมา เฟรดดี้มายืนดักหน้าอยู่เเล้ว



"ช้าก่อนเพื่อน...รอดง่ายไป มันไม่ใช่ฉันหรอก"

"มามะ..วันนี้ อ.เฟรดดี้จะมาสอนหนังสือ เริ่มจาก listen 1 กันก่อนนะ ตั้งใจฟังล่ะ"

"...ความรู้ เรามีกันอยู่ทุกคน
โอเคอย่าเพิ่งฉงน เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง
ขออธิบาย ไม่ถึงกับอภิปราย
เอาแบบสบายๆ ไม่ต้องเปิดเสียงดัง

ข้างบ้านด่า จะหาว่าไม่เตือน
โดนมาแล้วครับเพื่อน เพลงไม่เพราะล่ะมั๊ง
เข้าเรื่องกันดีกว่า คงอยากรู้กันกระมัง
มาบ่นอะไรให้ฟัง อาจจะไม่เข้าใจ..."

"...ถ้าเล่าเอง ก็คงจะไม่สนุก
เดี๋ยวพอจบท่อนฮุก จะมีแขกรับเชิญมาที่นี่
ชื่อเด็กชายสอระพอง นามสกุลว่าพริ้มดี
ลูกครึ่งอิตาลี จะมาเล่าให้ฟัง

ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก
ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก ท่อนฮุก .."

"เเน่ใจนะ..ว่าเมิงคิดจะร้องเพลงจริงนะ....เวร"

"กาลครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่ผมขึ้นป.5
ได้เจอกับครูสาวสวย ครูชื่อวาสนา
เป็นเด็กยังตัวเล็กๆ ไม่เคยจะเรียนอังกฤษวิชา
ก็อยากให้ครูน่ะมา ครูวาสนามาสอนหน่อย

ผมเริ่มเปิดหนังสือที่ซื้อตั้งแต่ตอนปิดเทอม
และแม่ของผมจัดปกเพิ่ม กระดาษน้ำตาลมาห่อให้
พอเปิดขึ้นมาหน้าแรกผมต๊กกะใจ
นี่มันหนังสือภาษาอะไร ภาษาไทยไม่ยักกะมี .."

"ครูวาสนาบอกว่านี่คือหนังสือภาษาอังกฤษ
ถ้าอยาก Speak English
ควรเรียนอังกฤษอย่างตั้งใจ

บทที่ 1 คือ Lesson one เข้าใจ๊
ฮุ๊ๆ นักเรียนหัวไว แสดงว่าครูสอนดี
ในบทแรกที่เราเปิดขึ้นมา
นักเรียนคงเห็นน๊ะจ๊ะ ว่ามันเป็นตัวอะไร
มีหนูกับแมว แล้วก็ค้างคาวใช่มั๊ย
นักเรียนทุกคนตั้งใจ สะกดพร้อมกันตามครู

Rat แรด หนู Cat แคท แมว
Bat แบท ค้างคาว Lesson one บทที่ 1
..."

"เเอร๊ยยยยย ...เอาเพลงต้นฉบับเค้ามาคัฟเวอร์ซะเสื่อมหมด"

เมื่อมีเสียงร้องเเล้ว ต่อไปก็เป็นการทำเลียนเสียงดนตรีจากธรรมชาติ ....

เฟรดดี้.... "55555+เป็นไงล่ะ..ระดับชั้นเปิดวงดนตรีพร้อมนักร้องนำเดี่ยวได้สบายเลยใช่เปล่า........"


ซี ...."สบายกับผีน่ะดิ เสียงคนหรือหมาคอดลูกวะ ไอบ้า!!"

"มลพิษทางเสียงของจริง"

"เอ้ามาเเก...มาร้องเพลงกันต่อ

..ครูวาสนาบอกว่านี่คือหนังสือภาษาอังกฤษ
ถ้าอยาก Speak English
ควรเรียนอังกฤษอย่างตั้งใจ

บทที่ 1 คือ Lesson one เข้าใจ๊
นักเรียนทุกคนตั้งใจ สะกดพร้อมกันตามครู
Rat แรด หนู Cat แคท แมว
Bat แบท ค้างคาว Lesson one บทที่ 1 ..."

"พอเเล้ววววว โว้ยยยยยยยยยยยยย เสียงเเกบัดซบshiftหายยยยยย หัวตรูจะเเตกอยู่เเล้วเฟ้ยยยยยย"

เฟรดดีเยงบ้ายอร้องเพลงต่อไป

"แต่งตงแต่งตัวดีๆ กันนะหนู
ดื่มกงดื่มกันอย่าเอาให้แมว
จะท่งจะเที่ยวก็เอาเป็นครั้งคราว
Lesson one บทที่ 1

แต่งตงแต่งตัวดีๆ กันนะหนู
ดื่มกงดื่มกันอย่าเอาให้แมว
จะท่งจะเที่ยวก็เอาเป็นครั้งคราว
Lesson one บทที่ 1 ...."

"เสียงร้องของเอ็งเพราะมากๆจนหัวกรูจะระเบิดอยู่เเล้ววววววววววววววว....เเว๊กๆๆๆ "

ปัง!!!!


..


ทนเสียงร้องของอาเฮียเฟรดดี้ไม่ไหว หัวระเบิดเลย

"ฮิฮิฮิ...ถ้าชั้นไปประกวด The star 6 .. กัน นภัทร คงไมได้เกิดหรอกงานนี้ ฮิฮิฮิ"

เดี๋ยวมาต่อครับ

ตัดมาที่โลกเเห่งความเป็นจริง

เอมมี่เดินมาหา ซี

เเต่ she ก็ไม่มีเห็นใคร

เอ๊ะ?....เเล้วนี่หูใคร

วิ่งกลับมาดูข้างล่างก็เห็นไอสเปนเซอร์นอนเมายาอยู่

เอมมี่....ให้ตายเถอะเพื่อนชั้น ใช้ได้การหมดทั้งนั้น

"ว๊อยยย....บทเหนื่อยต้องมาลงที่ตรูคนเดียวอีกเเล้ว!!!"

"ไปดีมาดีล่ะเธอว์........."

สเปนเซอร์เมาบุหรี่ในมือไม่เลิก

ทีวีที่ปิดอยู่ตั้งนาน ดันเปิดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ

"เฮ้~~~~~~ครายก็ไดช่วยช้านที ช้านอยู่ในนี้" ใครบางคนเรียกมาจากในทีวี

อ๋อ..อีตาซีนี่เอง

"เฮ้~~สเปนเซอร์อย่าหลับนะเอ็ง เดี๋ยวจะม่องเท่งก่อนวัยเบญขเพศ!!!!"

"เฮ้ย....เพื่อนฉันได้เป็นดาราเเล้วเหรอเนี่ย?? เจิดจริงๆเเฮะเเก"

"~อีโง่เอ้ยยยยยย กูร์บอกเเล้วไงล่ะวาอย่านอน อย่านอน!!!!! ว๊อยยยยยย!!!!"

หลับซะเลย..

ตัดกลับมาที่คู่ป้าเเม๊คกี้เเละจอนนี่ สองรายนี้ยังคงเดินจีบกันไม่เลิก


(ปล.เดินมาค้นหาความจริงในเมืองนี้)

มีรถคันหนึ่งเเล่นสวน(เกือบชน)มาพอดี

เเม๊กกี้... "คุ้นๆจังรถคันนั้น"

จอนนี่ ... "ก็รถเจ๊นั่นเเหละ"

เอมมี่วิ่งลงจากรถมา ไม่รู้ว่าอะไรมันจะหาง่ายปานนั้น ทั้งๆที่ต้นเรื่องขับรถหลงกันเเทบตาย

เเล้วพอเอมมี่เล่าเรื่องที่ซีหายตัวไป จอนนี่ก็ตีโพยตีพายขึ้นมาทันทีเลยว่า เป็นผีมือของปีศาจนามว่าเฟรดดี้ ครูเกอร์ ผู้ชายนิ้วเหล็กที่ตนเคยฝันถึง

เเต่เจ๊เเม๊คกี้เเกไม่เชื่อ...บอกไปว่าจอนนี่ตีโพยตีพายไปเอง

พูดมากไปใช่เหตุ.....ขึ้นรถไปก่อนดีกว่า

"รู้มั้ยครับเพื่อนๆ ไก่กับไข่ อะไรเกิดก่อนกัน"

"จะอะไรก็ช่างมัน...วันนี้กุ๊กน้อยเเดนมังกร จะมาสอนวิธีทำไข่ดาวยังไงไม่ให้ติดกระทะ ตั้งใจฟังให้ดีนะครับ"

สเปนเซอร์ตั้งใจฟังอย่างสนใจ

"เข้าครัว ทำอาหารง่ายกว่าที่เราคิด ...ไม่ต้องกังวลไปนะครับ ใครๆก็ทำได้ ถ้าคิดจะทำ"

ป๊างงงงงงงง~~~~~~~~~~

"รายการทำอาหารมันน่าเบื่อหนัก ชั้นว่ามาดูช่อง Discover channels ดีกว่า..มีสาระกว่าเยอะ"

"น่าสนๆ เเต่ฉันชอบดูการ์ตูนเด็กๆมากกว่าอ่ะ!"

"ได้....เดี๋ยวเฮียจัดให้...ตามมาสิ สเปนเซอร์"

เเละเเล้ว จากทีวีเครื่องธรรมดาๆ มีเเสงสีออกมาทำยังกับมันเป็น 3 มิติ

"โอ้...สุดยอดเเฮะ"

สมัยนั้นมีเรื่องที่ดูเเบบ 3D ได้ด้วยเหอเนี่ย??...ไม่ยักรู้เเฮะ!!??

สุดยอดยิ่งกว่า

ขนาดหนังเรื่องอวตารยังไม่สามารถทำให้มันทะลุมิติออกมานอกจอได้เเบบนี้

สเปนเซอร์สนใจยิ่งนัก

อืม...


หนังเรื่องอวตารที่ว่าเเน่เรื่อง 3D มาเจอเรื่องนี้เข้าไป ดับสนิทเลย

เเหงล่ะ ก็มันเล่นพุ่งออกมาทั้ง 5 มิติซะงั้นเลยนี่นา...

ใครว่าล่ะ....


สเปนเซอร์ต่างหากที่กำลังถูกดูดเข้าไปในทีวี

เเละเเล้วเสปนเซอร์ก็หายไป พร้อมๆกับ จขกท .

สามคนอลเวงกลับมาถึงบ้านพอดี

ทีวีก็ปิดอยู่...

..

..

ดูเหมือนมันพังไปเสียด้วยซ้ำ

"เอาล่ะ สเปนเซอร์ยังหนีไปได้ไม่ไกลเเน่ ซีก็ด้วย พวกเราเเยกย้ายกันหา"

ป้าเเม๊คกี้สั่งการ

จอนนี่เชื่อว่าเป็นฝีมือของเฟรดดี้

ป้าเเม๊คกี้ไม่สนใจ ... เดินจากไป

ตัดมาที่ สเปนเซอร์ซึ่งตอนนี้กำลังเดินอยู่ที่ไหนซักเเห่ง.....ดูเป็นโลการตูนมหาสนุกมั้ง

น่าจะจริง


เขาท่องโลกการ์ตูนอยู่

ใครว่าล่ะ..........อยู่ในโลกเกมส์ต่างหาก โดยมีเฮียเฟรดดี้ เป็นคนบังคับ

เเต่เฮียเฟรดดี้บังตับเป็นบอสนะเออ...

นี่เเนะ...โดนทุบไปหนึ่งที

เฟรดดี้ได้เเต้มไปหนึ่ง เล่นอย่างเมาส์มันส์

ทุบอีก...ทุบอีก

อืม...เกมส์นี้หากเล่นดีๆ ง่ายกว่าที่เราคิดเเฮะ ...

เเต่สเปนเซอร์ก็มีฮึดขึ้นสู้ นะเธอ....

นี่เเนะ นี่เเนะ....ข้าขอสวนไปบ้าง นี่เเนะ นี่เเนะ ..

"อู้...มันมีสวน เดี๋ยวเถอะเอ็ง..รู้จักเกรียนเกมส์น้อยไปเเล้ว"

มีบอสตัวใหม่..ซึ่ง Upไซส์ให้ใหญ่ขึ้นกว่าเก่า โผล่ขึ้นมาด้านหน้าสเปนเซอร์

โดนตีซะกระเด็นเลย

กระเด็นมาตกตรงต้นส้มพอดี

สเปนเซอร์หยิบกินมาผลนึง..อัสพลังเป็น SUPER สเปนเซอร์


ยากสสสสสสสสสส์


ปล.ออกทะเลตั้งเเต่กลางเรื่องภาคนี้ เวรจริงๆ

ปล่อยลำเเสงงงงงงงง โซล่าบีมมมมมมมมมมมม

บู๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม



บอสเเหลกเเตกกระจาย ...

"~อืม....ถึงเกมส์จะเก่าไปนิด เเต่กราฟฟิคดีเยี่ยมไม่มีเปลี่ยน"

หนังไม่จบทีนะ...เดี๋ยวผมมาต่อ


ปล.คนน้อยจริงๆ โรงนี้ 55+

มารอชมต่อ กำลังหนุกเลย

ต่อๆๆๆ


เเม๊คกี้หาในบ้านไม่เจอใคร เลยออกมาหาข้างนอกบ้าง

เห็นเเทงค์น้ำสีขาว ... ปรากฎอยู่ตรงหน้า

"โอ้พระเจ้า ชั้นเคยเห็นมัน"

ในขณะที่จอนนี่ก็กำลังมาตามหาสเปนเซอร์อยู่ในครัว

"เฮ้ยยยยยยยย เอ็งอยู่ไหนนนนนนนนนนนนนน"

โครรรรรรรรรรมมมมมมมมมมมมม


มาเเล้วจ้า!!@#@@@@!!!!!

"เฮ้~~~ทุกคนผมเจอมันเเล้ว"

กระเด็นมาได้ไงฟร่ะ....

จอนนี่บ่นขณะลากศพเพื่อนมาใกล้ๆ โดยมีเอมมี่มาช่วยลากด้วย

ตัดมาที่ในเกมส์.... เฟรดดี้กำลังเหยีบร่างของสเปนเซอร์เข้าอย่างจัง

ปรากฎว่าในโลกเเห่งความเป็นจริง พี่เเกก็โดนอะไรบางอย่างกระทืบลงไปด้วย

เจ๊เเม๊คกี้ โผล่เข้ามาพอดี

สเปนเซอร์นอนดิ้นเหมือนผีเข้า

จอนนี่เชื่อว่าเขาฝันเห็นเฮียเฟรด

ภายในโลกของเกมส์ เขายังโดนเฟรดดี้เล่นงานต่อ

(ปล. หรือว่ามันอนซิสอัฟกันเเน่ฟร่ะ??"

เเม๊คกี้ไม่มีสนใจ บอกไปว่าเเค่ฝัน

เธอเป็นถึงจิตเเพทย์จะให้เชื่อเรื่องผีๆสางๆได้ไงกัน เสียเกียรติหมด ..เท่านั้นไม่พอ เธอคิดจะพาสเปนเซอร์กลับบ้านด้วย

ทั้งสองคนเถียงไม่ทันจะจบ สเปนเซอร์ไม่ไหวจะฟัง ดันตัวขึ้นมายืน

สปริงตัวขึ้นมา

โผละ.......


เเรงไปหน่อย หัวปักเพดานเลย

"ไงล่ะ..เชื่อผมยัง หมอนี่มันคงไม่ได้ฝันหวาย อาย จูบ อยู่เเน่ๆ"

พรุ่บบบบบบบบบบ ล่วงลงมา สาวๆกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่

หน้าเดิ๊นนนนนนนนนน ....


อ้าว ...เดินออกไปซะงั้น

เเม๊คกี้......."ให้ตายเถอะ...หมอนี่มันเพี้ยนไปเเล้วเยี่ยงไร"

จอนนี่ / เอมมี่ ... "ถ้าให้บอกไปเดี๋ยวหนังจะจบเร็ว ลป่อยให้งงๆกันไปก่อนดีกว่านะ"

สเปนเซอร์เดินออกไปนอกห้อง

ทุกคนรีบวิ่งไปตามเหตุการณ์

สเปนเซอร์เดินไปหยุดที่ห้องๆหนึ่ง

ชกรัวๆๆๆไปทีก่ำเเพง ไม่มีหยุด


(ปล.หลสยรูเเล้วนะนั่น)

เฟรดดี้นั่งเเย๊บไม่ยั้ง

บังคับได้มันส์สุดใจ

ท่ารัว16ครั้งทะลุกำเเพง ปังๆๆๆๆ

เเม๊คกี้เดนเข้ามาดูเหตุการณ์พอดี

ผั๊วววววววววว



"เเอร๊ยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"

อีตาเสปนเซอร์ยืนหมุนไปมา ก่อนจะเดินจากไป

"เเอบดูหน่อย ว่ามันจะทำอะไรต่อ"

ส่วนทางฝั่ง จอนนี่เเละเอมมี่กำลังมีปรึกษากันว่าควรทำยังไงดี

จอนนี่....... "ต้องทำให้ชั้นหลัว"

เอมมี่....... "หา!!!??"

จอนนี่... "เธอต้องทุบหัวชั้น"

เอมมี่ ... "ไม่มีทาง...ชั้นไม่หยาบขนาดนั้นหรอก

"ชั้นจะไปหาเฟรดดี้ .... เธอต้องทำ โดยด่วนเลยตอนนี้"

พลั๊ววววววววววววววววววว


เรียกมาไม่ต้องเสียเวลาให้เรียกร้อง...เอมมี่ซัดไปอย่างจัง สมใจเลยไหมล่ะ

จอนนี่กระเด็นหายลงไปเลย

โครมมมมมมม



จอนนี่ละทุมาอีกมิติหนึ่ง

โอ้ววววววว .....ชั้นฝันทะลุมิติของจริงของจริง

ฟิ้วววววววววววววว...


นึกว่าคู่หูปีเตอร์เเพน .เอมมี่ก็สามารถเนรมิตรร่างลงมาได้ง่ายๆ

"เฮ้ย มาได้ไงอ่ะ"

"บทชั้นมันส่งมาย่ะ...ไม่ต้องเหนื่อยเเบบเเกไง"

"เรื่องนั่นช่างไว้ก่อน ดูโน้นสิ...เขาใช่ไหมน่ะ"

ใช่นั่นเเหละ...


อาเฮียเเกกำลังนั่งำทอะไรบางอย่างอยู่

"น่าจะใช่มั้ง"

ไม่ต้องรอช้า เอมมี่ของเข้าไปเสียบก่อนก็เเล้วกัน

เฟรดดี้ก็กำลังเล่นเกมส?อยู่เพลินๆ

"เค้าบอกเเล้วไงว่าอย่านั่งอยู่หน้าจอเกิน 10 ชั่วโมงงงงง.... นี่เเนเตะซะเลย"

"เดี๋ยวข้าก็จับหั่นสดซะหรอกกกกกกกกกก "

"อย่าซ่าสืนักเเม่สาวสก๊อส เดี๋ยวก็ศพไม่สวยหรอก...มา..หนีก่อนเร้ว"

"เดี๋ยวสิ..ยังไม่สะใจทีนะ"

"ค่อยก่อนดิ"

"ชิ...ไอพวกขวางความสุขคนอื่นนนนนน เเก.....เเก......เดี๋ยวเถอะ"

"~อาวุธใหม่อัฟเกรด.....ถุงมือบังคับอัตโนมัติตามใจฉัน"

"อออไปไป๊ ชิ่วๆๆ"

"~เเกร๊กกกๆๆๆ ทีวีไดเร็กซ์ขอเสนอ เครื่องเล่นเกมส์ติดสนับมือ ....เล่นได้มันส์ดีไมตก ประหยัดถูกๆ"

เฟรดดี้บังคับตัวเสปนเซอร์ให้ขึ้นไปบนบันได

จากนั้นก็กดหยุด หุหุหุ

หยุดจริงๆ

เเม๊คกี้วิ่งมาเห็นพอดี

เฟรดดี้เตรียมบังคับ