ต่อมา ณ โรงพยาบาล

วายุ "ป่านนี้เจ้าแคปจะเป็นไงว่ะเนี่ย"

ด้านโชกี้กะนายหนึ่ง

โชกี้ "จะทำไงดีๆ ต๊อดก็ม่องไปแล้ว นี่แคปจะตายอีกงั้นหรือ"
น้ำหน่ง "พูดเหมือนเมียท่านขุนในละครตอนเช้าช่องเจ็ดเลยแหะ"

โชกี้ "จะทำอย่างไรดีT^T"
น้ำหนึ่ง"ไม่เป็นไรๆ"
โชกี้(คิดในใจ) ได้ซบอกผู้ชายแล้วเว้ย!!!!!!!
น้ำหนึ่ง ได้โอกาสปลอบใจแล้วเว้ยยยยย

น้ำหนึ่งพูดปลอบใจ "บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แพล่มๆๆๆๆๆ"
โชกี้ "ตรูฟังมะทัน"

โชกี้ "เอ๊ะเดี๋ยว นิสัยพูดป็นกลอนอย่างนี้"
น้ำหนึ่ง(คิดในใจ)"จะจับตรูได้ป่าวหว่า"

โชกี้ "เธอใช่ไหมที่ส่งการ์ดนั้นให้ฉัน"
น้ำหนึ่ง "ใช่ เอ๊ย ม่ายช่ายยยยยยย"
โชกี้ "เหรอ"

โชกี้"และเธอก็เป็นคนเขียนใช่ไหม"
น้ำหนึ่ง "ใช่ เอ๊ย ม่ายช่ายยยยยยยยย"
โชกี้(คิดในใจ) "โอ้ ว่าที่สาละมีตรู เผละได้ที่"

"หนึ่งคือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สองคือเพ้อเวลาห่างกัน
สามคิดถึงเธอทุกวัน เพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้"
น้ำหนึ่ง "เฮ้ย!!!หรือว่า"

น้ำหนึ่ง "โอ้ววววว อ้ายยยเพนนีไวซ์ เจ้ายังจักมาหรอกข้ายามนี้เชียวหรืออออ"
โชกี้ "ท่าทางเจ้านี่ติดละครจักรๆวงศ์ๆช่องเจ็ดวุ้ย"

โชกี้ "ตรูโชกี้ตัวเจรง!!!!!"
น้ำหนึ่ง"สตอบอแร็กซ์!!!!!!!!"

โชกี้"ตรูตัวจริงก็ตัวจริงไงโว้ยยยยยยยยย"
น้ำหนึ่ง"อืม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เหม็นอย่างนี้ ตัวจริงแน่ๆ"

น้ำหนึ่ง "ใช่แล้วเธอจริงๆ เธอจริงด้วย!!"
โชกี้ "ใช่ ฉันเองแหละ"

วายุ "เฮ้ย คู่นั้นหยุดสวีตกันก่อน หมอจะออกมาบอกผลแล้วโว้ย"

พอทั้งหมดมารวมกัน
โดม "อาการเป็นไงบ้างครับ"
หมอเหลา "คนไข้ใกล้คลอดแล้วครับ
ทุกคน "ห๊า!!!!!!"

หมอเหลา "เอ๊ย ไม่ใช่ๆ ผิดแฟ้ม ตอนนี้คุณแคปอยู่ในอาการปลอดภัยแล้วครับ แต่หมอให้เยี่ยมแค่คนเดียวและแป๊บเดียวครับ อยากให้คนไข้ได้พักผ่อนเยอะๆ"
ทุกคน"เฮ้ออออออ"

ดังนั้น ผู้โชคดีคือโดมนี่เอง

แคป "ง ไงโดม"
โดม "สวัสดีแคป อาการเป็นไงบ้าง"

แคป"ก็ดีหน่อยแล้ว ว่าแต่แจ้งตำรวจรึยังล่ะ"
โดม "ยังหรอก ทำไมเหรอ"

แคป "อย่าบอกใครทั้งนั้น ที่นี่เราไว้ใจใครไม่ได้อีกแล้ว"
โดม " อ อืม"

แคป "คนอื่นเป็นไงมั่ง"
โดม "ทุกคนไม่สบายใจเรื่องนายแหละ ต แตว่า ทุกคน.........กำลังจะกลับแล้วนะ"

แคป "ง งั้นนายช่วยไปเอาของในเสื้อโค้ตฉันหน่อย มันอยู่ไหนกระเป่าเสื้อนะ"

แล้วโดมก็ไปเอาของที่ว่า

ของนั่นคือ กลัดเงินของแม่โน๊ตนี่เอง!!

โดม "นี่นายกลับลงไปเหรอ!!"

แคป "อืม เมื่อสิบปีก่อนนะ"

แคป "ตอนนั้นฉันกำลังจะหมดตัว กลายเป็นคนเร่ร่อน ฉันตัดสินใจลงไปในท่อนั่น เผื่อเจอมัน มันจะได้ฆ่าฉัน"
โดม0o0!!!!!!!!!!

แคป"แล้วบังเอิญฉันไปเหยยีบมันตำหัวแม่ตีนเข้า ฉันกะจะเก็บมันเอาไปขายแต่ว่า"
โดม???????????

"ฉันตัดสินใจสู้ชีวิตอีกครั้ง และในที่สุดฉันก็ได้มาเป็นบรรณารักษ์นี่แหละ"
โดม"อืม"

แคป "เราต้องจัดการมันให้ได้ ฉันฝากนายด้วยนะ"
โดม"อืม"
แคป"ข
.
..
.
.
ขอพลังจงอยู่กับเจ้า ตรูหลับล่ะ คร่อกกกกกกกกกก
_____________________________
to be continue

เกาะขอบจอ

เกาะขอบจอเช่นกันอิอิ

กลับมาที่โรงแรม พวกโดมเอาพรมคลุมศพกบ

โน๊ต "ว่าแต่ทำไมเราถึงเชื่อใจตำรวจที่นี่ไม่ได้ล่ะ เราควรจะบอกเขานะ"
โดม "ไม่รู้สินะ แต่แคปเขาบอกไว้"

โชกี้"ฉันว่าพวกเขาต้องการปิดข่าวและทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนะ "
น้ำหนึ่ง"ที่เธอพูดก็น่าคิด"

โชกี้"ว่าแต่จพทำไงกับเจ้ากบนี่ล่ะ"
วายุ "เอางี้ เปิดทีวีทิ้งไว้แล้วเอาป้ายห้ามรบกวนมาแขวนด้านนอกดีไหมล่ะ"
ทุกคน"อืม น่าจะใช้ได้"

แล้วทุกคนก็ออกไปโดยโน๊ตเปิดทีวีทิ้งไว้

วายุ"เร็วสิฟร่ะ โน๊ต"
โน๊ต "เออๆ"

แล้วทุกคนก็รีบลงมา

พวกโดม "เอ่อ ไปเก็บที่เพื่อนผมนะครับ"
ประชาสัมพันธ์ "อ่า......."

พอโดมจะตามไป ก็ได้ยินเสียงใครบางคนเล่น เปียโน่เพลงซืมโฟนี่หมายเลข5ที่แม่เขาชอบเล่น!!

เสียงมาจากในห้องๆหนึ่ง

หญิงคนหนึ่งกับเด็กน้อยกำลังเล่นเปียโน
.
.
.
.
.
.
แต่ดูดีๆ นั่นคือแม่กับน้องชายเขาเอง!!!

โดม"..............."

แล้วเสียงเปียโนก็หยุดไปพร้อมกับที่เขาถอนหายใจ

แล้วโดมก็เดินออกมา

โชกี้ "โดม
.
.
.
.
เราจะไปแล้วนะ"

โดม "พวกนายไปเถอะ ฉันจะจัดการเอง"

โน๊ต "นายจะบ้าเหรอ เราทำอะไรไม่ได้แล้วนะ"

โดม "ฉ ฉันไม่แคร์ ว ว ว่า ฉันจะตายหรือไม่ ฉันสนแต่ว่าเด็กๆทุกคนที่นี่ พวกเขาก็เจอเหมือนเรา"

"เรา ก ก็โดนเหมือน พ พพวกเค้า ต ต แต่ พวกเค้าทำอะไรไม่ได้ มี ต แต่เราเท่านั้นจะช่วย พ พวก ข เขา ได้"

" ท ที่ ฉ ฉฉันพูโม ก ก็ ไม่ได้ ข ขอให้ น นายช่วย ค ค คแอยากให้นาย ข ข เข้าใจฉันก็ พ พอ"

โชกี้ "ฉันไม่ยอมให้เธอลุยคนเดียวหรอก"
โดม"โชกี้?"

น้ำหนึ่ง "ฉันก็ขอลุยด้วยว่ะเพื่อน"
โดม "น้ำหนึ่งT^T"

วายุ "ฉันก็ไม่ทิ้งนายหรอกเว้ย"
โดม "ข ขอบคุณนะพวกนาย ขอบคุณจริงๆ"

โน๊ต "นี่ อย่าเสียเวลาเลย ไปจัดการกันดีกว่า"
โดม"โอเค!!"

แล้วรถของโน๊ตทีมีโน๊ต โดม โชกี้ วายุและน้ำหนึ่งก็ออกเดินทางสู่แหล่งกบดานของมีน

น้ำหนึ่ง"เดี๋ยวๆๆๆ ตรงนี้แหละโน๊ต"
แล้วโน๊ตก็จอดรถ

น้ำหนึ่ง "เอาละนี่ ฉันเอาแผนผังมาด้วยกันหลง"
ทุกคน"เยี่ยม!!"

โน๊ต "นี่พวกเราไม่ได้เตรียมปืนกันมาเลยเรอะ"
ทุกคน "เราเอาM79มา แต่ลืมเอากระสุนมาด้วย"

โดม "อ๋ฮนี่ โชกี้เธอเก็บไว้นะ"
โชกี้ "หือ ไรเหรอ"

โชกี้ "นี่มันกลัดของโน๊ตนี่!!!"
โดม"ใช่ เจ้าแคปกลับลงไปเก็บมา"

โดม"นี่ สำหรับต๊อด"

"ส่วนนี่สำหรับแคป"

โดม"ฦากฝีมือเธอด้วยนะ"
โชกี้"อืม"

โน๊ต "ไม่อยากบอกเลยนะ แต่มันไร้สาระมากเลยว่ะ"

โดม"นี่โน๊ต ถ้านายกลัวก็ไม่ต้องลงก็ได้นะ"

โน๊ต "เฮ้ย ได้ไง ตรูเพื่อนมรึงนะ เคยได้ยินป่าว มีสุขร่วมสุข มีทุกข์ร่วมเสพนะ ฉันไม่ทิ้งพวกนายหรอก"

วายุ "นี่ถึงนายหน้าจะไม่หล่อ แต่หัวใจนายหล่อมาก!!!!"
โน๊ต "ขอบคุณ ฉันรู้อยู่แล้ว"

โดม"งั้นไปกันเถอะ"

__________________________
ใกล้จะจบแล้วครับผม

แล้วพวกเขาก็เดินเข้ามา

โดม "น่าจะท่อนี่แหละ"

แล้วทุกคนก็ลงมา

น้ำหนึ่ง"ฉันเจออะไรบางอย่าง"

มันคือกระเป๋าของโลมา!!!!!!

โดม "นี่มันของโลมานี่!!!!!!"

โดม"หรือว่าเธอตามฉันมา โลมา!!"

โดม"โลมา!!!!!!!!!!"
โชกี้ "โดมมมมม เดี๋ยวก่อน!!"

โดม"โลมา อยู่ไหน!!!!"

อุ๊บส์ สะดุด

โดม "ห ห ห ให้ตายเถอะ พระเจ้า!!!"

แล้วพวกที่เหลือจึงรีบตามมา

แล้วก็รีบมาหาโดมซึ่งกำลังเสียใจ

โกชี้ "โดมๆ นายตั้งตั้งสติก่อนสิ!!"

โดม "ล ล ล ลลาแบน"

โชกี้ "โลมายังไม่ตายหรอกน่า เรายังมีโอกาสช่วยเธอได้ เข้มแข็งไว้สิโดม!!!!!!!"

โดม "ช ช ใช่ เธอพูดถูก"

แล้วพวกเขาตัดสินใจไปต่อ

วายุ "ต้องไปทางซ้ายนี่แหละฉันพอจำได้"
น้ำหนึ่ง "ใช่ วายุพูดถูก"

แล้พวกเขาก็เดินทางต่อ

แล้วก็เดินมาตามอุโมงค์

ที่ที่พวกเขาเคยเจอมีนเมื่อสามสิบปีที่แล้ว

วายุ "ที่นี่แหละ ที่เราเจอมันครั้งสุดท้าย"
โน๊ต "แล้วมันก็ลงไปในท่อบ้านี่"

โดม "ท ท ทุกคน!!!!"
ทุกคน "อะไร!!"

มีเรือกระดาษลำน้อยกำลังล่องเข้ามาหา

แล้วใกล้เข้ามาแล้ว!!

แล้วก็มาเกยตรงปากบ่อ

"พี่จ๋า!!!!!!!!!!!!"
โดม "ส ส ส ส เสียงนี่มัน!!"

เสียงของเด็กนั่นเอง!!
โดม&ทุกคน "เฮ้ยยยยยยยยยยยย"

เด็ก "พี่โดมมมมมมม พี่ทิ้งให้ผมตายอยู่ที่นี่!!!"

โดม "พ พ พี่ขอโทษ"
โชกี้ "อย่าไปฟังมันนะ มันไม่ใช่น้องนาย!!"

"พี่ทำให้ผมตาย พี่ทำให้ผมตายยยยยยยยยยย"

โดม "ไม่ แกไม่ใช่น้องของฉัน!!!!"

แล้วร่างของเด็กก็มลายหายไป

โชกี้ "ไม่เป็นไรแล้วนะ"
โดม "อ อืม"

โน๊ต "เอาไงต่อดีล่ะ เราก็ไม่รู้ว่ามันซ่อนอยู่ไหน"
น้ำหนึ่ง "นั่นสิ"

โดม "แนเองก็คิดไม่ออกแล้ว"
โน๊ต "เราถอยไปข้างนอกแล้วค่อยวางแผนก่อนดีไหม"
วายุ "เราถอยหลังไม่ได้แล้วล่ะ"

วาบบบบบบบบบบ
แล้วก็มีรูปหน้าเพนนีไวซ์โผล่ขึ้นมากลางอากาศ

เพนนีไวซ์ "พวกแกนี่จุ้นจ้านเรื่องของฉันจริงๆ!!!"
พวกโดม"เพนนีไวซื!!!"

"เอาละ ฉันจะให้โอกาสพวกแกเป็นครั้งสุดท้าย พวกแกไปจากที่นี่ก่อนจะออกไปแต่วิญญาณ!!"

"โอ้ ว่าแต่หายไปไหนสองคนล่หือ คงตายห่านนนไปแล้วสินะ เจ้าดำกับไอป๊อดดดนั่น"

พวกโดมได้แต่เงียบดูทีท่ามันไปก่อน

"เอาละ จะขอพูดอีกครั้ง และครั้งสุดท้าย!! พวกแกไปจากที่นี่วะ ไม่ง้นพวกแกจะตายหมดทุกคน"

"ตายหมดทุกคน ตายหมดทุกคน ตายหมดทุกคน ตายหมดทุกคน!!"
แล้วเพนนีไวซ์ก็เลือนหายไป

_____________________________

ใกล้จบแล้วครับทุกท่าน อีกไม่นานครับ

โน๊ต "กรูว่าถอยกลับเหอะ เจ้าบ้านออกมาไล่อยางงี้อ่ะ"
โดม "ไม่ น นายดูสิ ม ม มันกลัวเรานะ"

โน๊ต "แล้วไงล่ะว่ะ"
โดม "เราต้องจบเรื่องนี้!!"

วายุ "แล้วเราจะหามันต่อยังไง"
โดม "ฉันว่าฉันพอมีทางนะ"

โดมหยิบเรือกระดาษลำน้อยขึ้นมา

แล้วปล่อยให้มันลอยไปโดยทวนกระแสน้ำ!!!!

แล้วมันก็ลอยไปใกล้ตรงสองทางแยกของอุโมงค์

แล้วมันก็เลี้ยวไปทางขวา

จนกระทั่งมันเริ่มเคลื่อนตัวแบบช้าลงเรื่อย

โดม "เออ................ทุกคน"

แล้วเรือลำน้อยก็เกยตื้น

และตรงนั้นก็มีโครงกระดูกมนุษย์!!

มันคือบ้านของฟลินท์สโตน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ใช่ซะที่ไหนล่ะ!!!

โดม "ที่นี่ล่ะ ที่อยู่ของมัน"

วายุ "เออ ทุกคนคือฉันมีบางอย่างจะบอก"
ทุกคน "จะบอกว่าแกคือเพนนนีไวซ์เหรอ!!"
วายุ "ไม่ใช่เฟ้ย!"

วายุ "คือตอสนนี้อายุรานามข้าพต้อยก็สี่สิบนิดๆแล้ว"
ทุกคน "แล้ว?"

"แต่ตรูยัง'จิ้นอยู่เลย"

โน๊ ต"มันก็เป็นทุกคนแหละว้อย ไม่เคยดูเรื่อง40 old verginที่ลุงแคปใน horror clubเล่นรึไงว๊า"

ทุกคน "เอาน่า อย่าคิดมากเลยเว้ย เจ้าวายุ"
วายุ "อืม"

แล้วโดดมก็เตรียมจะเข้าประตู
โน๊ต "เอานิ้วเสียบตรูดดีฟ่า กร๊ากๆๆ"
โดม "อย่าเล่นงี้เด๊ะ ตรูเสียววววววว"

แล้วพอเปิดประตูเข้าไป
แอ๊ดดดดดดดดด

เมื่อเข้ามา ก็พบว่าเป็นอุโมงค์ยักษ์นั่นเอง!!

และด้านข้างเต็มไปด้วยศพและใยแมงมุม!!

น้ำหนึ่ง "ให้ตายเถอะ โรบิน!!!"

นอกจากนี้ยังมีอีกนับไม่ถ้วน!!!

หนึ่งในนั้นก็มีโลมาอยู่ด้วย!!!

โดม "โลมา!!!"

กรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
เสียงมฃบาองย่างทำให้โดมชะงัก
______________________________
ใกล้จบแล้วล่ะครับผม น่าจะคืนนี้แหละ

มีบางอย่างกำลังใกล้เข้ามาหาพวกเขา

โดม "เฮ้ย นั่น!!!"

มันใกล้เข้ามาอีกนิด ชิดๆเข้าไปอีกหน่อย

พวกโดม "นั่นมันตัวอาร้ายยยยย"

มันใกล้เข้ามาอีกนิดแล้ว

มันคือ!!!

ก๊าซซซซซซซซซซซซซซ
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่มีในพจนานุกรมสัตว์แหะ เรียกว่า "มัน" ล่ะกันเนอะ

โนต "ขึ้นมานี่สิเฟ้ย"
โดม " ก ก กรูก้าวขามะออก"

โชกี้ "เดี๋ยวช้านนนจัดการเอง"
น้ำหนึ่ง "เย้!!! โชกี้โชว์พาวแล้วเว้ยเฮ้ย!"

ฟิ้ววววววว

ตายมั้ยๆๆๆๆๆ ไม่ตายครับเว้ยเฮ้ย!!

โดม "ย ย ยิงมัน อ อีกเด้!!!"

โชกี้ "ขอมาก็จัดปายย"
ฟิ้วววววววว

โดนครับพี่น้อง!!

โดน
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่กระเด็น!!

โดม "s s s ship หาย ล แล้ว"

วาบบบบบบบบบบบบบบ
แสงแห่งความตายโผล่มาจากท้องมัน

แน่นอนว่า โดมโดนเต็มๆ!!
โชกี้ "โดมมมมมมมมมมม"
แต่โดมก็เหมือนถูกสะกดจิตซะแล้ว

น้ำหนึ่งรีบลงไปช่วย

แต่น้ำหนึ่งก็โดนไปด้วย

โน๊ต "พวกนายรีบหาทางจัดการมันเร็ว ฉันจะไปช่วยสองคนนั่น!!"

แต่โน๊ตก็โดนไปด้วย!!
โชกี้ "ไม่ได้เรื้องเลยเจ้าโน๊ต!!"

วายุ "จะไปไหนง่ะ โชกี้"
โชกี้ "ฉันจะไปเอากลัดเงินนะ!!"

วายุ "ถ้าไม่ทำไรซักอย่างละก็ สามคนนั่นถูกฆ่าแน่เลย!!"

วายุ "เอ๊ะ เดี๋ยวสิ!!"

วายุ "นี่คือยาหอบหืดผสมน้ำลายเด็กเจ็ดคน!!"

"อะ อ๊ากกกกกกกก"

วายุ "ใช่แล้ว!! ยาหอบหืดของฉัน"

แล้ววายุก็รีบลงมา

วายุ "ฉันเชื่อเรื่องซานต้าคลอส ฉันเชื่อเรื่องกระต่ายอีสเตอร ฉันเชื่อเรื่องอาเบะ!!"

"แต่ฉันไม่เชื่อเรื่องแก!!!"

วายุ "นี่คือยาหอบหืดอันเดิม จำได้ไหมไอ้เลว!!!"
ปิ๊ดๆๆๆๆๆๆ

ก๊าซซซซซ

แล้วมันก็จับตัววายุ

แล้วดึงเขาขึ้นมา
วายุ"เหวอออออ"

และตอนเขาทันที(มั้ง)
วายุ "อ๊ากกกกกกกกกก"

____________________________
โชกี้จะช่วยเพื่อนทั้งสี่คนทันหรือไม่ โปรดติดตาม

ลุ้นๆ

โอยยยย หายากหาเย็นจริ๊ง!!

"อ๊ะ เดี๋ยว เจอแล้ว!!!"

โชกี้ "ฉันเจอแล้ว!!!"
วายุ "แล้วรอหาพระแสงของ้าวอะไรอีกละ อ๊ากกกก"

แล้วโชกี้ก็รีบลงมาเตรียมยิงใส่

แล้วยิงออกไปทันที

กระสุนพุ่งไปที่ท้องมันทันที!!

แล้วก็ดับไป
มัน"กาซซซซซซซซ"

แล้วมันก็ปล่อยวายุลงมา
วายุ "อั๊ก!!!!!!!"

แล้วมันก็ถอยลึกเข้าไปในถ้ำ

ด้านทั้งสามคนก็หายจากการสะกดจิต

วายุ "ช่วยกรูก่อนเซ๋ อั๊กกกกซ์"

โดม "วายุ อดทนไว้นะเว้ย"
วายุ "แก้แค้นให้ ข ข้าด้วย เฮือกกกกกกกกกกก"
พวกที่เหลือ "ม่ายยยยยยยยย"

ก๊าซซซซซซซ
เสียงของมันรอมาจากด้านในอีกของถ้ำ

โน๊ต "ฉันจะไม่รออีกสามสิบปีกลับมาฆ่ามันตอนเจ็ดสิบหรอกนะ"
โชกี้ "ใช่ เราต้องจัดการมัน"
น้ำหนึ่ง "แก้แค้นแทนต๊อด แคปและวายุ"
โดม "ไปฆ่ามันแม่งเลย!!!"

แล้วพวกเขาก็รีบตามไป

แล้วพอมาถึงก็พบว่า

มันกำลังร้องอย่างเจ็บปวดอยู่

พวกเขาเลยได้โอกาสรีบไปผลักมันทันที

แล้วพอผลักเสร็จก็รีบรุมประชาทัณฑ์ทันที

แล้วตื้บต่ออย่างสะใจ

แล้วพวกเขาก็ต่อยท้องมันทะลุโดม
"อ่า เลือด ฮ่าๆๆๆ"
โน๊ต "อูยยย เพื่อนตรูโหดดดด"

โน๊ต "เฮ้ย ตรูเจอหัวใจว่ะ!!"

โดม "เอ้าดึงเร็ว!!!!"

แล้วพวกเขาก็กระชากหัวใจมันออกมา

แล้วมันก็สิ้นลมหายใจสมกับที่เคยทำไว้

น้ำหนึ่ง "มันตายแล้วเหรอ"
โน๊ต "มันตายแล้วล่ะ"

โดม "เอาไงกับมันดีล่ะ เอามันไปทอดดีไหม อร่อยดนา"
โชกี้ "อย่าเลย มันเยอะ นึ่งสมุนไพรดีกว่า หอ๊ม หอม"
น้ำหนึ่ง "เอาต้มดีกว่า ต้มแซ๋บอร่อยซู้ดย๊อดดด"
โน๊ต "ที่พูดเนี่ย กล้าทำรึเปล่าเนี่ย"
โดม&โชกี้&น้ำหนึ่ง "ไม่"

แล้วพอมาถึงด้านหน้า ศพทั้งหมดก็ทยอยๆลงมา

แล้วโดมก็ไปเอาร่างของโลมา

แล้วโดม น้ำหนึ่ง โชกี้และโน๊ตก็พากันกลับออกมาพร้อมโลมาและร่างไร้ชีวิตของวายุ

ต่อมา
แคป "ตอนนี้ ผมเองอาการก็ดีขึ้นมากแล้ว ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นไม่มีใครรู้.............ไม่สิ เหมือนไม่อยากรู้มากกว่า"

แคป "อ๋อ ถ้าสงสัยว่าเกิดอะไรกับพวกเพื่อนผมที่ยังอยู่อ่ะนะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"

"เริ่มแรกที่โน๊ต ตอนนนี้เขาได้เล่นหนังไปสามเรื่องแล้วเรื่อง โน๊ต บวม 006 เรื่องมิชชั่น อิมแพ็คเมืองทอง
และเรื่องโออิชิ เดอะคิลเลอร์
เห็นว่าตอนนี้ถ่ายทำเรื่องอินเดียน่าโน๊ตกับกะโหลกเกรียนอยู่ เห็นถูกทาบทามให้เล่นเรื่องไททานิคคู่กับตุ๊กกี้ ชิงร้อยด้วย น่าภูมิใจจริงๆเพื่อนผม"

"ต่อมาก็คู่นี้ น้ำหนึ่งกับโชกี้ ตอนนี้ทั้งคู่เริ่มตกลงที่จะเป็นสามีภรรยากัน และจะแต่งในอีก1อาทิตย์ ยินดีด้วยนะเพื่อน ฮิ้ววววว"

"ส่วนโดม แฟนของเขาโลมาเธอยังมีชีวิตอยู่ แต่เหมือนตายทั้งเป็นเหมือนเธอจะจำออะไรไมได้เลยแม้แต่นิดเดียว"

โดม "โลมา เราไปกันเถอะ"
แคปซูล" ผมก็ได้แต่หวังว่า ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง"

แล้วก่อนเขาจะพาเธอขึ้นแท็กซี่ เขาก็เหลือเห็น..

เจ้าซิลเว่อรรรร์ของเขา

โดม"เดี๋ยวแป๊บนึงนะครับ"

เขาพาโลมามานั่งบนจักรยาน

โดม "ที่รัก ถ้าเราพยายามล่ะก็ เราก็ ส ส สามารถท ทำลายปี ศ ศาจได้นะ"
โลมา"............."

แล้วเขาก็ขี่จักรยานไป

"เฮ้ออออออ เน่าได้โล่"

โดม "ที่รัก เราต้องทำได้ เราต้องทำได้!!!!"

ขณะนั้นพวกเขาก็กำลังลงเนินที่เต็มไปด้วยรถ!!

โลมา "ด ด โดม"
โดม "โลมา!!!!"

โลมา "โดม ก ก เกิดอะไรขึ้นเหรอ"
โดม "โลมา เธอกลับมาแล้วๆๆ!!!"

โลมา "เออ ไหงเราอยู่กลางถนนล่ะ!!!"
โดม "เออใช่ ตรูลืม!!!"

เอี๊ยดดดดดดดดดดดด
เลยเบรกกลางสี่แยกนี่แหละ
(แกบ้าเปล่าเนี่ย เจ้าโดม)

โดม "โอ้ โลมา คุณกลับมาแล้ว!!"
โลมา "โดม ฉันคิดถึงคุณจัง!!"

รถหลายคันบีบแตรใส่ทั้งสอง แต่อย่าได้แคร์ไม่ สวีทต่อ
(เอาเห๊อะ ปล่อยๆเค้า)

จบแล้วครับผม!!!!
แถมท้ายด้วย มิวสิควิดีโอครับผม





อันนี้น้ำหนึ่ง(ในเรื่อง)ขอมา

ขอบคุณเฮียเหลาจ้า

สนุกมากกกกกกกกกกกก

ขอบคุณค่าๆๆๆๆ

สนุกมากครับ เป็นหนังที่ใช้เวลาอาทิตย์กว่าจะจบมั้งเนี่ย สนุกมากครับ // เพิ่งมาดูตอนปลายปีสายไปมั้ยเนี่ย ฮ๋าๆ

อื้อหือ จบแล้ว ดูติดต่อกันมาราธอนไปเลย ดูเฉยๆยังเหนื่อย คนฉายคงจะเหนี่อยยิ่งกว่า ขอบคุณมากๆนะคะ เล่าได้โคตรมันส์เหมือนนั่งดูเองเลย

สนุก โลมาสวยมาก
ที่ไอ้ตัวประหลาดแพ้น่าจะเป็น H20 หรือเปล่า
มันถึงต้องอยู่ในท่อ
มั่วว
ขอบคุณสำหรับหนังมากๆ