ไม่หยุด ทำไมไม่หยุด แกล้งคนอื่นมันสนุกนักเหรอนังพวกบ้า....

อีกไม่กี่วันก็จะคริสมาสต์แล้ว ฉันไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลย...ใช่อยู่ที่มันจะทำให้ฉันไม่ได้เจอคนในโรงเรียนที่มีงานอดิเรกคือแกล้งฉัน แต่เพื่อนๆ ที่ฉันรักก็ลาออกกันหมด แม้แต่แฟนคนแรกของฉันอย่างเฟรดดี้ ตอนที่เค้าอยู่ฉันไม่ต้องกลัวใครๆ เลย เพราะถ้ามีใครมาล้อหรือแกล้งฉันเฟร็ดดี้จะจัดการให้ ทีแรกฉันนึกว่าเขาจะต่อยซึ่งๆ หน้า แต่เปล่า เขาว่าเขากลัวเจ็บ...แหม่ แต่แปลกที่ว่าแต่ละคนที่เขาสัญญาว่าจะแก้แค้นให้ ต่างก็ตายขณะนอนหลับทั้งนั้น บางทีฉันก็แอบคิดว่าเฟร็ดดี้เป็นผีแม่ม้ายแปลงตัวมาหรือเปล่า ก่อนเขาจะไปเขาบอกว่าเราจะเจอกันแน่นอนทุกคืน แต่ก็ไม่ ฉันไม่เคยเห็นเขาเลย เอ๊ะ ไม่สิ ฉันเห็นเขาทุกคืนจริงๆ ในฝันน่ะ เฮ้อ ฉันคงคิดถึงเขามากไป ส่วนอเลซซาซึ่งเป็นน้องที่น่ารักในชุดสีม่วง เธอรักฉันมาก ส่วนฉันก็รักเธอเหมือนน้องสาว ก่อนไปเธอก็ให้แผนที่กับสร้อยรูปร่างแปลกๆ เป็นเหมือนเครื่องรางมากกว่า มีลักษณะเป็นจี้ทองเหลืองรูปสามเหลี่ยม ตรงกลางรูปเป็นตา เธอบอกว่าถ้าฉันอยากไปหาเธอให้เดินทางตามแผนที่แล้วจะเจอเมือง เธอจะอยู่ที่นั่น เธอกำชับว่าฉันต้องใส่เครื่องรางก่อนที่จะเดินผ่านป้ายเมือง เธอพูดอยู่หลายครั้งมาก ไม่รู้ทำไม ส่วนชื่อเมืองน่าจะชื่อ ไซเลน ฮิลล์ อเลซซ่ายังสำทับอีกว่าที่เธอกลับไปเพราะมีเรื่องสำคัญต้องจัดการ

อากาศรอบข้างฉันหดหู่อย่างทรมานเมื่อทุกคนหายไปหมด และทุกๆ อย่างมันก็แย่กว่าเดิม เมื่อการกลั่นแกล้งกลับมาอีกครั้ง และรุนแรงกว่าเดิม พวกมันบอกว่าฉันต้องรับผิดชอบชีวิตของเพื่อนมันที่โดนปีศาจไฟลวกแฟนฉันฆ่า พวกมันเรียกเฟรดดี้แบบนั้น ทั้งที่เขาก็มีแค่แผลไฟไหม้จางๆ ที่หน้าเท่านั้น หลายครั้งที่ฉันเกือบจะทนไม่ได้ ทุกคนร้ายมาก ทั้งผู้ชายผู้หญิง โดยเฉพาะกลุ่มของเรจิน่า จอร์จ นังควีนบีตัวแสบ หล่อนโทรไปบอกแม่ฉันว่าฉันท้องกับเฟรด พระเจ้า...คงไม่ต้องให้ฉันบอกนะว่าเกิดอะไรขึ้น แม่ขังฉันไว้ในห้องใต้บันได บังคับให้สวดภาวนา แม้กระทั่งเธอรู้ว่าฉันไม่ได้ท้อง หลังจากที่เธอพยายามเอาไม้แขวนเสื้อ....โอ้ พระเจ้าฉันเขียนไม่ลง หนึ่งอาทิตย์ที่แสนทรมานในห้องใต้บันได

ไม่มีใครสักคนที่เอื้อมมือมาช่วยฉัน แม้แต่คนที่เกลียดนังเรจิน่าเข้าไส้ ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะชอบฉัน ครั้งสุกท้ายที่ฉันหมดความอดทนกับนังนั่นคือตอนที่หล่อนเอาภาพที่ฉันถ่ายกับเฟร็ดดี้ไปแปะทั่วโรงเรียน และเขียนใต้ภาพว่าว -- คู่รักปีศาจ ถ้าเกลียดพวกมันที่ทำให้เคที่ เจนนิเฟอร์ อเล็กซ์ และโรมานตาย ก็ส่งกระดาษคำสาปแช่งไปที่บ้านมัน -- แล้วพวกเขาก็ทำ คำสบถ หยาบช้า ตํ่าทราม ต่างๆ นานา ที่มนุษย์จะคิดขึ้นมาได้ ถูกส่งมาให้ฉันที่บ้าน มิหนำซํ้า แทนที่แม่ฉันจะช่วย และมาหาครูที่โรงเรียนเพื่อเอาเรื่องพวกชั่ว เธอกลับบังคับให้ฉันนั่งอ่านคำแช่งเหล่านั้นทั้งหมด เธอบอกว่าเป็นการไถ่บาปที่ฉันร่านไปคบผู้ชายก่อนถึงเวลาอันควร

ฉันเกลียดแม่ ที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว คิดว่าคำสวดจะช่วยแก้ไขปัญหาบัดซบต่างๆ ได้ ฉันเกลียดพวกมัน ฉันขอให้คำสาปแช่งกลับไปหาพวกมันให้หมด โดยเฉพาะนังเรจิน่า

ตอนบ่ายของวันศุกร์ที่นังเรจิน่าทำโรงเรียนป่วนเพราะมีเรื่องกับเด็กใหม่จากแอฟริกา หล่อนกำลังทะเลาะกับเด็กใหม่กลางถนน และฉันภาวนาด้วยความเกลียดชัง ขอให้รถไม่เห็นมัน ฉันยืนมองมัน เผามันด้วยความเกลียดชังจากอาคารเรียน ไวเท่าความคิด รถบัสนักเรียนสีเหลืองคันใหญ่พุ่งผ่านร่างของเรจิน่าไป เฉียดร่างของเด็กใหม่นิดเดียว เสียดายที่มันไม่ตาย แต่ไม่นานหรอก....ไม่นานมันก็จะตาย



ขอให้ความเกลียดชังจงทำลายพวกมัน



แคร์รี่ 30/11/1940

@nikkishi อย่าให้แคร์ต้องตามไปถึงเอฟๆ นะคะ อย่า

55555555555555 ไม่น่าตั้งชื่อล็อคซ้ำกันเลย